Friday, February 6, 2009

ا نکا ر

وې مې خوب کې دې په څه وکړو ا نکا ر
وې په ويښه به هم ونکړم ا قرا ر
وې مې ولې دې په زړه کې رحم نشته
وې په زړه کې رحم نلري کفا ر
وې مې څله دې بللي دي رټلي
وې د حسن سره ښا يي داسي کا ر
وې مې څله سو زوې د با غ ګلو نه
وې بورا کړی ګلونو ته ازا ر
وې مې څله بلوې په زړه ا ورونه
وې دوزخ کې سوزومه ګنهګا ر
وې مې وښيه وفا چې وفادارشم
وې پتنګ نه وايه درس ماښام سهار
وې مې څله دې باران د رحمت بند کړ
وې تمام مې شولو سترګو کې خمار
وې مې څله پټوې سپوږمۍ په وريځو
وې چې ورکه د رقيب نه کړمه لا ر
وې مې ولې دې بندي کړم را ته وا يه
وې زمري تړلي ښه وي په با زا ر
وې مې څله دې با ور کې وچيچلم
وی( حبیبی) ته شو م لستوڼي کې پټ ما ر

No comments:

Post a Comment